Nowa sztuka

Znalazł piosenkę w jej ustach.
Rytmy słońca, stojące owacje
Pory roku nosiły w swych chustach
Kamienie węgielne i demokrację.

Wznoszą się z trudem latarnie
Sypiące piaskiem klepsydry
Całego życia księgarnie
Walczą o jeden łeb Hydry.

Scena nazajutrz otwarta
Bijąca chore oklaski
Na wpół kręgosłupa przedarta
Czekała szpitalnej łaski.

Znalazł piosenkę w jej ustach.
Rytmy żarówek, kitlowe kreacje
Miesiące nosiły w swych chustach
Nieznanej sztuki narracje.

Lusterko

To lusterko małe, śliczne

Niezwyczajne lecz magiczne

Otrzymałam wczoraj w darze

Zrobi wszystko co mu każę.

Wyprostuje co jest krzywe

To lusterko jest prawdziwe

Na stoliku obok łóżka

Postawiłam sobie je

Może znowu przyjdzie wróżka

I pokaże mi jak śpię

I uśmiechnie się czasami

Kiedy smutne będą dni

I na ścianie zajączkami

Namaluje uśmiech mi

To lusterko jest życzliwe

Tak zwyczajnie mówię wam

Pokazuje co prawdziwe

Jeśli chcesz wypróbuj sam

Jeśli łezka się pojawi

Weź  lusterko w rączki dwie

Co się Tobie tam objawi

To rozbawi tak jak mnie.

Gdy położysz  się do łóżka

i utulisz już do snu

może nocna przyjdzie wróżka

i w lusterku będzie tu

Wtedy ona Ci pokaże

Najpiękniejsze swoje sny

I przekaże Ci w tym darze

że księżniczką będziesz Ty.

W przedszkolu

W przedszkolu rysunki wychodzą najlepsze

Małe światy stwarzane przez obraz doświadczeń

Bez zahamowań, blokad biegnącego świata

Oscarowa produkcja.

W kawałku podłogi wężowe ulice

Po których czas nieustannie się śpieszy  

Słońce na kartce jasne wyzwala uśmiechy

By zmierzyć się z chmurą na twarzy rodziców

Na płocie kot już nie znajdzie sypialni

W przedszkolu rysunki wychodzą najlepsze