Duma Polaka

Polsko! Moja Ojczyzno!
Tyś była okryta i krwią i blizną.
Każdą połacią swej drogiej ziemi
Broniłaś zawzięcie, a dziećmi swemi
Przez stulecia całe słałaś cmentarze.
Nikt inny nie dał Ci więcej w darze,
Jak Ci, co polegli na Twoje ołtarze.

Ci, co wielkiego patriotyzmu ducha
Za Twe granice nadstawiali brzucha:
Na szable tatarskie, szwedzkie kolumbryny,
Za każdą garść ziemi dla polskiej rodziny.

Ci, co zaborców austriackich wygnali.
Ci, co z Napoleonem w szeregach stali.
Walcząc w Europy zakątkach odległych,
Za Polską ziemię w swej wierze poległych.

Pułkownik Godebski, Generał Dąbrowski,
Książe Józef Poniatowski,
Szwoleżerowie, ułani, wojacy, - 
To nasza duma, to nasi Rodacy.

Za takich mężów wydartych Ojczyźnie,
Za tych, co w Polsce i na obczyźnie,
Wyrażam dzisiaj ubolewanie
I hołdy składam za ich wytrwanie.
Za ich waleczność, za poświęcenie,
Za wiarę w Polskę i odrodzenie.
I choćbym w butach podartych dziś chodził,
Jestem dumny żem Polak i tu się urodził.

---

Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody.

( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )